Jestem miła, więc piszę tylko pozytywne opinie

Ileż to już razy słyszałam, że opinie o książkach trzeba pisać tylko i wyłącznie pozytywne... Cóż, nie zliczę tego. Im dłużej o książkach piszę, tym bardziej nie rozumiem takiego podejścia - szczególnie ze strony wydawnictw. 

Czasami spotykam się z podejściem, że jeśli ktoś czyta książkę, która niekoniecznie spełnia jego oczekiwania, to pisanie recenzji przez tę osobę mija się z celem. Dlaczego? Nie mogę tego zrozumieć. Każdy z nas ma prawo nie tylko do własnego zdania, ale też do przeczytania odmiennej opinii o książce. Jeśli pod profilem książki znajdują się wyłącznie pozytywne słowa, zaczynam się niepokoić. Przecież to niemożliwe, żeby wszyscy jednogłośnie byli zachwyceni... 

Tym bardziej czuje się oszukana, gdy nie ma negatywnych opinii przy naprawdę kiepskiej książce. Dlaczego nikt mnie nie ostrzegł? Sama z taką myślą podchodzę do pisania negatywnych słów - mam nie tyle prawo do własnego zdania, co obowiązek przestrzec innych ludzi przed zmarnowaniem czasu i bezsensownym wydaniem pieniędzy (pod warunkiem, że ta osoba ma  podobne oczekiwania, co ja). 

Właśnie o tej autentyczności zapominają wydawnictwa, które oferują współprace wyłącznie w przypadku napisania dobrej opinii lub neutralnego zareklamowania książki. Jeju, dlaczego oni nie potrafią zrozumieć, że  średnia 10/10 jest praktycznie niemożliwa? Nie mówiąc już o tym, że książki skrajnie oceniane często cieszą się większą popularnością, ponieważ właśnie tą rozbieżnością ocen zwracają uwagę czytelników. Ba, sama przeczytałam kilka kiepskich książek tylko po to, aby przekonać się na własnej skórze, że są takie kiepskie. 

Jeśli podobają Ci się wszystkie przeczytane przez Ciebie książki, to zazdroszczę umiejętności ich doboru lub losowego szczęścia. Boli mnie jednak, jeśli ktoś utożsamia opinię z jej twórcą. Kilkakrotnie miałam okazję spotkać się ze zdaniem, że jeśli ktoś jest ogólnie miłą i/lub dobra osobą, nie może napisać negatywnej opinii. Naprawdę? Jeśli przytoczę kilka dobrych argumentów na to, że książka jest kiepska, to jestem złą i podłą osobą? Jeśli ktoś tak bardzo identyfikuje się z liczbową oceną książki 1/10, to... Nie, tego nawet nie potrafię sobie wyobrazić. A jeśli ktoś z zewnątrz ocenia całe życie osoby po kierunku jej recenzji, to już w ogóle chce mi się śmiać. Na bycie miłym składają się zupełnie inne składniki, podobnie jak na bycie dobrym człowiekiem. Jeśli ktoś ocenia człowieka jako dobrego przez pryzmat miłych słów, jakich użył do opisania książki, to pozostaje mu życzyć powodzenia w życiu. Oby nigdy nie zawiódł się na dobrych ludziach. 

Nie zrozumcie mnie źle. Jeśli przeczytacie kiepską książkę i nie macie ochoty taplać się myślami wśród jej niedociągnięć (mówiąc delikatnie), to nie zmuszam Was do pisania tylko po to, żeby się wyżyć na autorze. Nie o to chodzi. Ja także odkładam czym prędzej niektóre słabe lektury na półkę, byle tylko nie myśleć o marnym stylu autora, irytujących bohaterach czy sprzecznych wydarzeniach. 

Mój apel? Nie bójcie się mówić złych rzeczy o kiepskich książkach - to naturalne! A przede wszystkim - nie bójcie się mówić prawdy o książkach. Macie prawo do złej opinii o dobrej książce, jak i do dobrej opinii o złej książce (określając je na skali krytyków i ogólnej opinii). To jest właśnie gust i każdy z nas ma inny!

Czy prawdopodobnie stracicie z tego powodu możliwość współpracy? Cóż, ja wolę nie podpisywać się swoim imieniem pod naciąganymi opiniami i nie być zalewana toną kiepskich książek tylko dlatego, że dostanę je w ramach współpracy. Względnie darmowe książki to za mało, aby mnie przekupić. 

Negatywne opinie - piszcie lub nie piszcie, co tylko chcecie! Tylko piszcie prawdę i nigdy nie oceniajcie samych siebie (ani też innych!) na podstawie miłych lub niemiłych słów w recenzji.