Papier przyjmie wszystko. Dlaczego przestałam wierzyć w książki?

Mam wrażenie, że współczesne nośniki informacji mają swoją niepisaną rangę. Pomimo tego, że obecnie każdy z nas może za pomocą internetu stać się osobą publiczna, telewizja i książki mają swoją społeczną wartość. Internetowi twórcy głośno krzyczą na Instagramie, kiedy zostają zaproszeni do telewizji - to podnosi ich wartość. Muszą być ważni, skoro pojawią się w programie telewizyjnym. Telewizja to jednak nie wszystko. Aby udowodnić swoją mądrość, trzeba wydać książkę. 

Jeszcze kilka lat temu wydanie książki miało wielką rangę. Jeśli pisano o kimś, ten ktoś musiał być wartościową, mądrą i inspirującą osobą, która odniosła znaczący sukces. Dziś biografie o ludziach bez nazwiska wydawane są szturmem. Nic nie mówiące pseudonimy krzyczą głośno z zaproszeń na spotkania autorskie. Dlaczego powinnam przeczytać ich historię? Co odnieśli w życiu? Do czego mogą mnie zainspirować? Schemat jest często bardzo podobny. Wykreowany problem, który pokonali sami. Drobne kłótnie, które od razu nazywane są prześladowaniem i hejtem. Problemy, z którymi każdy z nas zmaga się na co dzień, zostają wyolbrzymione do niebotycznych rozmiarów. A za tym stoi sprzedaż i to wcale nie książek. Kupcie moje koszulki, kupcie moje kubki, kupcie bilety na spotkanie ze mną... Dlaczego miałabym kupić spotkanie z Tobą? Dlaczego masz być bardziej wartościowy od spotkania z moją przyjaciółką, skoro mam zapłacić za te 2 godziny?

Youtuberka radzi, jak samemu wyjść z zaburzeń odżywiania. Blogerka parentingowa mówi, co to znaczy dobrze wychować dziecko. Domorosły psycholog pomaga wyjść z depresji w magiczny sposób - po prostu przestań być smutny. Szafiarka wskazuje Ci miejsce na idealne wakacje, nie wspominając o wcześniejszym przygotowaniu się na ewentualne niebezpieczeństwa. Doradca finansowy zarabia na swój sukces jednym sposobem - Twoją głupotą. 

Książki o niczym. Papier przyjmie wszystko. Kiedyś to, co zostało wydrukowane, było świętą prawdą. Nie drukowało się byle czego. Dzisiaj nie można zaufać nawet książkom naukowym. W dziale "psychologia" leżą same gnioty i poradniki motywacyjne. Ciężko wybrać dobry podręcznik akademicki, ponieważ w wielu z nich powielane są wciąż te same błędy. Trudno o rzetelną książkę o zdrowym odżywianiu, ponieważ większość z nich nie opiera się na naukowych badaniach. Dostęp do wiedzy eksperckiej jest dramatycznie utrudniony przez gąszcz kłamstw. To, co znajduje się w książce, wcale nie jest świętą prawdą. Obdzieramy książki z mądrości.

Jeszcze kilka lat temu trzeba było mieć w zanadrzu dobrą historię, nietuzinkowy styl i warsztat pisarski. Dzisiaj dobrą literaturą nazywany jest pierwszy lepszy erotyk, w którym przewijają się w kółko te same frazesy. Kiedyś piękno literatury opierało się na wyszukanych słowach, dziś - na tandetnych okładkach z nagimi torsami umięśnionych mężczyzn. Część wydawanych autorów nie potrafi zachwycić nas magią słów, nie bawi się stylem, nie eksperymentuje zdaniami. Wydawnictwa pomijają korektę, więc w tekście coraz częściej znajdujemy liczne błędy - nawet te ortograficzne. 

Książki przestały być atrybutem mądrości. Dzisiaj każdy z nas może wydać książkę. Każdy. Nawet ten, który nie ma nic wartościowego do powiedzenia i swoją niewiedzą może zaszkodzić drugiemu człowiekowi. Żeby poszukać dobrej pozycji, trzeba przeczytać kilka, a nawet kilkadziesiąt recenzji (które często są pozytywne, bo nie wypada pisać negatywnie, skoro dostało się darmową książkę). Żeby przeczytać książkę naukową, wcześniej trzeba zostać ekspertem, żeby wiedzieć, czy ktoś nie wciska nam nieprawdy. Paradoks, prawda?

Krzyczymy, że ekologia powinna być naszym priorytetowym stylem życia. Tymczasem hurtowo marnujemy papier na drukowanie idiotyzmów. Równie dobrze większość wydawniczego chłamu mogłaby być tworzona jako papier toaletowy z nadrukowaną historyjką.

Na zakończenie dla kolegów i koleżanek z blogów książkowych - piszcie szczere recenzje. Jeśli wydawnictwo dostanie negatywną opinię o danym tytule, może przemyśli wydanie podobnego szajsu.