Andrzej Kotański „Wiersze o moim psychiatrze”.

i jak można wytrzymać tyle lat

w totalnie nieudanym związku 

z samym sobą

jak można nie kochać siebie do tego stopnia

żeby skazywać się na bezustanne 

przebywanie z samym sobą

którego się nie kocha

To chyba oczywiste, dlaczego sięgnęłam po „Wiersze o moim psychiatrze”. Kolejny rok psychologii robi swoje, wiadomo. Skoro psychiatra aż tak daleko od psychologii nie leży, postanowiłam sięgnąć po tę pozycję, licząc na mnóstwo czarnego humoru. 

a ja mu mówię że tu i teraz

jest przecież zawsze i wszędzie

Wiersze pokazują relację psychiatry i pacjenta w sposób bardzo ironiczny. Krzywe zwierciadło i  ogromny dystans to słowa, które idealnie opisują ten zbiór. Uwielbiam ironię oraz sarkazm, więc byłam wniebowzięta. Do tego tematyka tak mi bliska, że aż żal nie wracać do niej książki z momencie poczucia bezsensowności wobec studenckich zajęć. Chociaż czasami boję się, że to, co przeczytałam, jest prawdą. 

znów myślałem o moim życiu

którego nie mam

Ogromnym plusem jest dla mnie wydanie – okładka z Freudem to jedno, ale ilustracje wewnątrz… Zakochałam się. Książka jest krótka i treściwa, co jest niewątpliwym plusem, chociaż na większej liczbie stron mielibyśmy więcej stron, jednak nie można mieć wszystkiego. Ważne, że często ocierałam policzki z łez. 

powiem panu

każdy człowiek jest inny

ale pan jest jeszcze bardziej inny

niż każdy człowiek

Nie obyło się jednak bez minusów. Nie jestem przekonana, czy autor wie, jaka jest różnica między psychologiem, psychiatrą i psychoterapeutą.  Podobno się leczy (jakże to dziwnie brzmi, kiedy „legalnie” mogę to napisać), jednak odnoszę wrażenie, jakby nigdy na terapii nie był… Chociaż może po prostu nie trafił na dobrego specjalistę, ponieważ między wspomnianymi zawodami są zasadnicze różnice. 

każdy chciałby umrzeć

dlatego wszyscy umierają

Dla kogo jest ta książka? Dla wszystkich, oczywiście! Do śmiania się jest wręcz idealna – krótki umilacz czasu. Śmieszny, ale gorzki. Na pewno jest to obowiązkowa pozycja dla wszystkich psychiatrów. 

czyli tak

życie seksualne ma pan nieudane

życie zawodowe ma pan nieudane

i życie towarzyskie też

ma pan nieudane

czy jest jeszcze jakieś życie

które może się panu nie udać

życie po śmierci

Wydawnictwo: Czuły Barbarzyńca

Data wydania: listopad 2011

Liczba stron: 80

Przeczytane: maj 2018

Ocena: 8/10