Jak ułożyć książki na półce? Poradnik książkowego geniusza.

Ostatnio postanowiłam zrobić TO. Chodziło TO za mną już od dłuższego czasu, ale mówiłam sobie, że nie, że nie ma sensu, że nie mam siły... Aż w końcu kilka dni temu TO zrobiłam. Ot, po prostu. Tak impulsywnie. ZROBIŁAM PORZĄDEK NA PÓŁCE Z KSIĄŻKAMI. 

Nie wiem, jak Wy, ale mój system układania książek ma być wydajny, a nie piękny. Upycham więc książki od najmniejszej do największej, każdy milimetr się liczy. Kiedy pięć półek zostało zapełnionych (na szóstej są segregatory z materiałami na studia), książki zaczęły lądować płasko na tych stojących. Widziałam, że ostatnio miejsca na leżące książki zaczyna brakować, więc... 

Zip, przypływ impulsu i działanie - ściągam wszystkie książki na podłogę, macam je, porównuje, określam ich wielkość, a żyć mi nie daje, czy ta książka jest o pół milimetra mniejsza od tamtej. Wpadam na pomysł, że wszystkie poukładam na leżąco, to więcej wejdzie (serio, kiedyś to testowałam, ale na innym regale). Myślę, że fajnie byłoby, gdyby na każdej półce leżały trzy takie stosy. Układam intuicyjnie - z boku zawsze zostaje za dużo miejsca, choć za mało na kolejny stosik. Hmm... Idę po miarę, wyciągam kartkę, robię skomplikowane obliczenia matematyczne, mruczę, wkurzam się i... stwierdzam, że książki się pomieszały. 

Zaczynam od nowa je układać na podłodze - według wielkości, rzecz jasna. Stwierdzam, że książki są najważniejsze, więc trzeba dla nich zrobić małe przemeblowanie w pokoju. Rozciągam bardziej biurko (Ikeo, Ty to jednak masz magiczne meble), analizuję, gdzie postawić głośniki, gdzie drukarkę, wpadam na pomysł i BACH. Robię małe zwarcie. Nie poddaję się jednak. Dźwigam ten ciężki, niezbędny do życia sprzęt i przestawiam. STOP. Kable okazują się za krótkie. 

Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak przeklinałam. 

Siadam na środku bałaganu, jaki powstał wokół mnie i zamykam oczy w nadziei, że kiedy je otworzę, problem rozwiąże się sam. 

I wiecie co?

Nie rozwiązał się. 

Ale mnie olśniło. 

Upycham potrzebne segregatory tam, gdzie miała stać drukarka, a drukarkę wypycham dalej - tym razem kable chyba się rozciągnęły. Resztę segregatorów z mniej istotnymi rzeczami upycham do szuflady, wszak nie korzystam z nich częściej niż raz w miesiącu. Podejmuję też męską decyzję, że w zasadzie w jednym segregatorze mogą być trzy rzeczy. 

I wiecie, co się okazuje?

Zyskałam dodatkową półkę. 

Regał od podłogi do sufitu jest wyłącznie w książkach. Ba, okazało się, że zmieści się jeszcze jedna półka. Zbawienie! Prawdziwe zbawienie, bo kilka książek i tak musiałoby leżeć. Jeśli więc będę miała dodatkową półkę, będzie ona zapełniona może w 1/5,  a to znaczy, że świeżo przeczytane książki będą miały świetne miejsce, w dodatku stojące. 

Odczekałam kilka dni, sprawdzając, czy przyzwyczaję się do nowej aranżacji. Przyzwyczaiłam się, wszystko mi się podoba. 

Mija tydzień od tych porządków. Unoszę roletę, a przez okno pada snop słonecznego blasku na dumny regał z książkami. Oświetla go, jakby był muzealnym eksponatem. 

Zaraz.

Moment. 

Marszczę czoło i patrzę na to, co mam przed oczyma. 

O nie.
Jak pisałam - wszystko ma się zmieścić, nie musi być ładnie. Z bólem serca pogodziłam się z tym, że podręczniki akademickie stoją obok fantastyki, książki historyczne obok Bukowskiego, ekonomia obok relacji narkomanów, książki o Finlandii obok Iwaszkiewicza, a Muminki obok Wilde'a... 

Ale to, co się stało... 

Książka o Hitlerze zamieszkała pomiędzy "Zmierzchem" a "Naznaczoną". 

Wiecie co? Pomyślałam, że już mi się nie podoba ten nowy system. Chyba czas na porządki i powrót do starego systemu. Przecież zanim ktoś zrobi mi dodatkową półkę, miną wieki albo wcale jej nie zrobi.

A potem uzmysłowiłam sobie, że to nic nie da - ta książka wielkością i tak jest pomiędzy nimi. Nie muszę znów tego wszystkiego przechodzić, aby to sprawdzić.

Tak się cieszyłam, że jestem książkowym geniuszem i przezwyciężyłam bałagan na regale...

Ale pisząc to, zdałam sobie sprawę, że mogę obalić książki grzbietami na dół lub postawić grzbietami do tyłu, aby nie było widać tytułów. Z wyciąganiem książek na studia jakoś sobie CHYBA poradzę. I nawet ładnie będzie! Jeśli wejdzie do mojego pokoju jakaś kobieta, nie będzie marudzić, że książki nie są poukładane kolorystycznie.

Hmmm...

Jednak jestem geniuszem.

A jaki jest Wasz system układania książek na półkach?